Andre du Bouchet
(1924 - 2001)
Char ve Ponge ile dostluklar kurdu. İlk ürünleri Mercure de France'da yayınlandı. Ressamlarla dostluklar kurdu. Şiirinde Mallarme'den kaynaklanan bir sözcükleri sayfa/mekân üzerine yerleştirme arayışını sürdürdü. Celan, Hölderlin, Mandelstam ve Shakespeare'den çeviriler yaptı.
Not: İstanbul Fransız Kültür Merkezi'ne gittiğimde öğrendim (Ekim 2001), André du Bouchet ölmüş... En alta yeni bir şiirini ekledim... Onun şiiri önemliydi, hele benim için... (Kadir Aydemir)
BİRDENBİRE HAVA
Gölgenin bozduğu şu duvarın dibinde, gölge
beklemekte,
şu göğün.
Şu öfkeli beyazlık, gece,
soluk
beni yatağımdan ayıran.
Dağınık ufuk,
kesilmesinde soluğun. İlerliyorum
çınlayan günde.
Ev canlanıyor. Hava yarılıyor.
SICAKLIĞIN YÜZÜ
Durmuşken,
hava, aydınlanarak, beni burada
bulana dek, çarpıyorum taşların alnında
yükselen sıcaklığa.
Gök
kurumadan önce.
Bu ışığın yardığı hava gibi, sıcaklığın
karanlığında.
GÜN DURUMU
Madem rüzgârın altında,
durduk, orda ki, güneşten sonra, onu beklemiyordun,
aştım, yazın, parçalanmış bir kütle gibi,
dağı,
bağladım iki
güneşi.
sıcaklık birazdan.
Bu
yakındır
değil mi ki
benim içimde
olan ve esen töz
aynı-
dır
uzaklardaki başkasıyla
(Ici en deux / İki Baliyle Burası)
Çeviriler: Ahmet Soysal
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder